GARY McKINNON: Ο Hacker της Μεγάλης Συνωμοσίας;

Ένας αυτοδίδακτος προγραμματιστής, Οι αποδείξεις για την ύπαρξη UFΟ, Ελεύθερη ενέργεια για τους φτωχούς, Δικαστικά θρίλερ, Ένας πόλεμος που μαίνεται, Μία νέα ράτσα Hacker, Ο βρώμικος ρόλος των Μ.Μ.Ε, Μία πορτοκαλί στολή Και τα ρεύματα απομυθοποίησης.



Λέγεται Gary McKinnon, είναι Βρετανός, και κατηγορείται ως υπεύθυνος για την μεγαλύτερη επίθεση μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή (hacking) εναντίον των στρατιωτικών δικτύων των ΗΠΑ. Σύμφωνα με το αρκετά εκτεταμένο αμερικανικό κατηγορητήριο, τη χρονική περίοδο από τον Σεπτέμβριο του 2001 έως και τον Μάρτιο του 2002 εν γνώσει του προέβη στην παράνομη μετάδοση κωδικών, πληροφοριών και εντολών με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημιά σε υπολογιστές που ανήκαν στον Αμερικανικό Στρατό, το Πολεμικό Ναυτικό, την Πολεμική Αεροπορία, το Πεντάγωνο, τη ΝΑSΑ, σε κάποια Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, όπως το Πανεπιστήμιο του Τενεσί και σε μερικές εταιρείες, όπως η Frontline Solutions. Ο Gary McKinnon παραδέχεται ότι μπήκε χωρίς άδεια σε αμερικανικούς κυβερνητικούς υπολογιστές και μάλιστα ότι το έκανε για σχεδόν δύο χρόνια, χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από αυτό που του αποδίδει το κατηγορητήριο. Η ζημία που προκάλεσε, εκτιμάται ότι αγγίζει τουλάχιστον τα 700.000 δολάρια. Ο ίδιος ισχυρίζεται πάντως ότι δεν προκάλεσε καμία ζημιά κατά τη διάρκεια της δράσης του ως hacker, τουλάχιστον όχι εσκεμμένα. Τα δικαστήρια έχουν το λόγο.



B I O S KAI ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Ο Gary McKinnon γεννήθηκε στην Γλασκόβη το 1966. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν 6 ετών και μετακόμισε στο Λονδίνο με την μητέρα του. Ο πατριός του, ο οποίος ασχολούνταν με την μελέτη σχετικά με τα UFO και την επιστημονική φαντασία, καταγόταν από την περιοχή Falkirk, κοντά στην οποία βρίσκεται το Bonnybridge. Σύμφωνα με τον McKinnon, το Bonnybridge θεωρούνταν πρωτεύουσα των UFO. Έτσι από μικρός διάβαζε και ο ίδιος επιστημονική φαντασία, Isaac Asimov και Robert Heinlein, άρχισε να ενδιαφέρεται για το εξωγήινο ζήτημα ενώ θυμάται ότι του είχε κάνει εντύπωση και η ταινία Wargames όπου ένα παιδί καταφέρνει να εισβάλει στα συστήματα του στρατού. Αυτοδίδακτος στην επιστήμη των υπολογιστών και το Internet δεν μπόρεσε να αποκτήσει το “Higher National Diploma” λόγω της χαμηλής του επίδοσης στα Ανώτερα Μαθηματικά και ασχολήθηκε με την κομμωτική!
Ξεκίνησε την «καριέρα» του ως Hacker το 1995 με οδηγό το “The Hacker’s Handbook”, γραμμένο από τον Hugo Cornwall. Η πρώτη έκδοση του βιβλίου είχε, σύμφωνα με τον McKinnon, πληροφορίες που ήταν πραγματικά απαγορευμένες και επικίνδυνες: Ήταν ένας αληθινός οδηγός για κάθε επίδοξο Hacker. Λόγω ακριβώς της επικινδυνότητάς του και του υψηλού επιπέδου πληροφοριών που περιείχε, από τις επόμενες εκδόσεις αφαιρέθηκαν τα κρίσιμα σημεία. O McKinnon άντλησε από το βιβλίο όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ξεκινήσει. Όταν επιτέθηκε στα αμερικανικά συστήματα το 2001, βοηθός του ήταν ένα απλό πρόγραμμα, το RemotelyAnywhere, ένα καθ’ όλα νόμιμο πρόγραμμα που χρησιμοποιείται ευρέως από επιχειρήσεις για remote access και administration. Ανακάλυψε ότι ορισμένοι υπολογιστές σε συστήματα κρατικών υπηρεσιών της Αμερικής είχαν αφήσει κενούς τους κωδικούς πρόσβασης. Μπορούσε έτσι να εισβάλει χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία ακόμα και με την απλή 56 Kbps dial-up σύνδεσή του!


«The biggest military hack of all time»
Σταδιακά είχε απορροφηθεί τόσο πολύ από το hacking, ώστε παραιτήθηκε από τη δουλειά του και η φίλη του τον εγκατέλειψε, αν και συνέχισε για λίγο να φιλοξενείται στο σπίτι της θείας της καθώς δεν είχε καθόλου χρήματα. Στις επιθέσεις του χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο “Solo” (Μοναχικός) και ισχυρίζεται ότι έψαχνε αποδείξεις για την ύπαρξη τεχνολογίας αντιβαρύτητας και «ενέργειας μηδενικού σημείου» (zero point energy) την οποία πίστευε πως κατέχουν οι αμερικανικές υπηρεσίες και την αποκρύπτουν από το κοινό. Πίστευε επίσης ότι η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει στην ελεύθερη ενέργεια, λύνοντας έτσι όλα τα ενεργειακά προβλήματα του κόσμου. Ήθελε λοιπόν να αποκαλύψει την συνωμοσία που είχε στηθεί εις βάρος των πολιτών. Στις συνεντεύξεις του έχει δηλώσει ότι ένιωθε άσχημα για τους άστεγους, τους φτωχούς και τους συνταξιούχους που δεν είχαν να πληρώσουν για το πετρέλαιο και το ηλεκτρικό τους, δίνοντας έτσι και ένα ηθικό υπόβαθρο στις πράξεις του (χαρακτηρίστηκε μάλιστα από πολλούς ως σύγχρονος Ρομπέν των Δασών). Πώς όμως είχε φτάσει σε αυτά τα συμπεράσματα και από πού πίστευε ότι προερχόταν η τεχνολογία αυτή;
Ο McKinnon υπήρξε από τα 15 του χρόνια μέλος της BUFORA (British UFO Research Association), οργάνωσης έρευνας γύρω από τα UFO. Πίστευε λοιπόν, πως η τεχνολογία προερχόταν με reverse engineering από εξωγήινα σκάφη, τα οποία είχαν με κάποιο τρόπο στην κατοχή τους οι αμερικανικές αρχές. O McKinnon είχε υπόψη του το περίφημο Disclosure Project, μία κίνηση του Dr. Steven M. Greer. Η ομάδα του Dr. Greer είχε συλλέξει σε ένα βιβλίο τετρακόσιες μαρτυρίες από ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, χειριστές στρατιωτικών ραντάρ και άλλων αξιωματούχων οι οποίοι παραδέχονταν την ύπαρξη ακριβώς αυτής της τεχνολογίας UFO, αντιβαρύτητας και ελεύθερης ενέργειας. Μία από τους μάρτυρες ήταν η Donna Hare, μια υψηλόβαθμη τεχνικός φωτογραφιών της NASA η οποία στις 6 Ιουνίου 1995 ανακοίνωσε σε μια ραδιοφωνική εκπομπή πως στο κτίριο 8 του Johnson Space Centre είχε δει την εικόνα ενός UFO σε φωτογραφίες της NASA. Συγκεκριμένα επρόκειτο για μια λευκή κυκλική κηλίδα στον ουρανό που δημιουργούσε σκιά στο έδαφος, άρα δεν ήταν απλώς πρόβλημα της φωτογραφίας. Όπως αποκάλυψε η Hare, ο υπεύθυνος για τις φωτογραφίες της είπε πως θα έπρεπε να την «επεξεργαστούν» πριν την δημοσιεύσουν για το κοινό.
Ψάχνοντας λοιπόν για σχετικά στοιχεία στους υπολογιστές αμερικανικών υπηρεσιών, ο McKinnon έπεσε πάνω σε μια λίστα που έφερε το όνομα «Μη Γήινοι Αξιωματικοί» ("Non-Terrestrial Officers"), για την οποία πίστεψε πως είχε κάποια σχέση με το εξωγήινο ζήτημα. Επίσης βρήκε μια λίστα με ονόματα σκαφών που δεν ανήκουν επίσημα στο αμερικανικό ναυτικό και υπέθεσε πως είχε να κάνει με διαστημόπλοια ενός αμερικάνικου διαστημικού στρατού. Η σημαντικότερη όμως, κατ’ αυτόν, ανακάλυψη έγινε στις αρχές του 2002 όταν είχε εισβάλει στους υπολογιστές του κτιρίου 8 του Johnson Space Centre. Τότε βρήκε μια φωτογραφία της NASA που παρουσίαζε ένα UFO σε σχήμα πούρου με σχηματισμούς που έμοιαζαν με γεωδαιτικούς θόλους σε όλες τις πλευρές του. Αλλά καθώς «κατέβαζε» την φωτογραφία με την αργή του σύνδεση, έγινε αντιληπτός από τους διαχειριστές των συστημάτων της NASA. Η σύνδεσή του διακόπηκε πριν ολοκληρωθεί η φωτογραφία, για την ύπαρξη της οποίας έτσι δεν υπάρχει σήμερα καμμία απόδειξη. Εκτός από στοιχεία κρυφής προηγμένης τεχνολογίας, ο McKinnon έψαχνε επίσης αποδείξεις για ενδεχόμενη ανάμιξη της αμερικάνικης κυβέρνησης στις τρομοκρατικές ενέργειες της 11ης Σεπτεμβρίου. Παραδέχτηκε όμως ότι δεν βρήκε καμία απόδειξη που να στήριζε μία τέτοια πρόταση.




NetScape Goat : Σύλληψη και Διαδικασίες Έκδοσης
Λίγο καιρό αργότερα, τον Μάρτιο του 2002, συνελήφθη από την Βρετανική Μονάδα Δίωξης του Τεχνολογικού Εγκλήματος (National High Tech Crime Unit). Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι αργότερα αυτή η υπηρεσία συγχωνεύθηκε με μία άλλη, αρμόδια για την δίωξη του οργανωμένου εγκλήματος, γεγονός που εύλογα δημιουργεί τη σκέψη ότι το ηλεκτρονικό έγκλημα στη Βρετανία ταυτίζεται πλέον ή έστω σχετίζεται με το οργανωμένο έγκλημα και κατ’ επέκταση με την τρομοκρατία. Κάποια στιγμή στο παρελθόν είχε γίνει ξανά αντιληπτός από τους υπευθύνους ασφαλείας των υπολογιστών της NASA αλλά κατάφερε να τους ξεγελάσει υποκρινόμενος έναν ελεγκτή της Στρατιωτικής Ηλεκτρονικής Ασφάλειας (Military Computer Security). Μετά τη σύλληψή του υποχρεώθηκε να παρουσιάζεται καθημερινά στο αστυνομικό τμήμα και του απαγορεύτηκε η χρήση υπολογιστή με σύνδεση στο Internet. Με τις κατηγορίες που απαγγέλθηκαν εναντίον του, κινδύνευε με ποινή φυλάκισης 6 μηνών στην χειρότερη περίπτωση ή υποχρεωτική κοινωνική εργασία, βάσει των βρετανικών νόμων. Όμως τον Νοέμβριο του 2002, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ παρενέβη στην υπόθεση, ζητώντας την έκδοσή του στην Αμερική, λόγω των ζημιών που προκάλεσε σε υπολογιστές υπηρεσιών της κυβέρνησης. Το περίεργο και ύποπτο είναι ότι οι διαδικασίες για την έκδοσή του στις ΗΠΑ, δεν ξεκίνησαν παρά τρία χρόνια αργότερα, το 2005. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει σαφές γιατί οι αμερικανικές αρχές άργησαν τόσο πολύ. Η υπόθεση της έκδοσής του εκκρεμεί, με τις πιέσεις από την αμερικανική πλευρά για την έκδοσή του να συνεχίζονται. Σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία, αν εκδοθεί, κινδυνεύει να δικαστεί ως τρομοκράτης αντιμετωπίζοντας ποινή κάθειρξης που μπορεί να φτάσει τα 70 χρόνια, χρηματική ποινή πάνω από 1.000.000 δολάρια, ακόμη και εγκλεισμό στο Γκουαντάναμο! Ο ίδιος πάντως εξ αρχής θεωρούσε τον εαυτό του αποδιοπομπαίο τράγο για παραδειγματισμό άλλων Hackers. Σε δικαστήριο που έγινε στις 12 Απριλίου 2006 η Αμερικανική Πρεσβεία της Αγγλίας προσκόμισε ένα έγγραφο σύμφωνα με το οποίο ο McKinnon θα είχε το δικαίωμα (όπως ζητούσαν οι συνήγοροί του) να μην δικαστεί βάσει του στρατιωτικού νόμου της Αμερικής, πράγμα που συμβαίνει με τους κατηγορουμένους για τρομοκρατία. Το έγγραφο δεν έγινε αποδεκτό, καθώς ήταν ανυπόγραφο και θεωρήθηκε πως δεν θα εξασφάλιζε στον McKinnon το δικαίωμα να μην δικαστεί ως τρομοκράτης. Αλλά στην συνεδρίαση που έγινε στις 10 Μαΐου το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι σύμφωνα με την Βρετανική Πράξη Έκδοσης (UK Extradition Act 2003) για να προχωρήσουν στην έκδοσή του δεν χρειάζονταν επαρκή στοιχεία ενοχής. Η πράξη της έκδοσης εγκρίθηκε τελικά στις 6 Ιουλίου 2006 αλλά στον δικαστικό αγώνα που θα ακολουθήσει, ο McKinnon θα προσπαθήσει να προσβάλει την απόφαση.



«ΗΠΑ εναντίον GARY McKINNON»
Η μήνη που δείχνει η Αμερικάνικη Δικαιοσύνη για τον McKinnon ίσως είναι πράγματι ο παραδειγματισμός των άλλων Hackers. Πρέπει να θεωρήσουμε ότι ακόμα και αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές μαίνεται ένας πόλεμος μεταξύ Αμερικανικής Κυβέρνησης και Ηackers που προσπαθούν να εισβάλουν σε κυβερνητικά συστήματα προκειμένου να πετύχουν κάθε πιθανό ή απίθανο, πονηρό ή ευγενή, ιδιοτελή ή ανιδιοτελή σκοπό. Από το να νιώσουν δυνατοί, μέχρι να υποκλέψουν φωτογραφίες, αρχεία, χρήματα, πληροφορίες. Είναι ένας πόλεμος συμβολικών χτυπημάτων, αποδιοργάνωσης κρατικών συστημάτων, συλλήψεων, απειλών, υπόγειων διαβουλεύσεων. Μία εκτεταμένη μάχη εντυπώσεων που μαίνεται τώρα και για όσο δύο υπολογιστές θα μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Πίσω και μετά από αυτούς τους Hackers, ελλοχεύουν υπομονετικά οι επόμενες γενιές. Έφηβοι με ταχύτατες συνδέσεις internet, nerds με άπλετο χρόνο, σαραντάρηδες προγραμματιστές, βαθυγνώστες των πιο περίπλοκων προγραμμάτων, ακόμα και εκκολαπτόμενοι τρομοκράτες και εγκληματίες. Η Αμερικανική Δικαιοσύνη θέλει να περάσει σε όλους αυτούς ένα μήνυμα, να τους δώσει ένα ηχηρό χαστούκι. Αν γνωρίζει κάποιος ότι στους ύποπτους καιρούς που διανύουμε μπορεί να περάσει 70 χρόνια στη φυλακή ή να κατηγορηθεί ως τρομοκράτης, θα διστάσει να κάνει Hacking σε συγκεκριμένα υπολογιστικά συστήματα. Από την άλλη, οι Hackers που κάνουν επιθέσεις τόσα χρόνια χωρίς να έχουν συλληφθεί, θα χαμογελάσουν, θα συνεχίσουν να κάνουν την «δουλειά» τους και ίσως η απειλή της πολυετούς κάθειρξης να αποτελεί απλά άλλον έναν κίνδυνο του επαγγέλματός τους.
Μέχρι στιγμής βέβαια, δημόσια τουλάχιστον, δεν έχουμε ακούσει να έχουν προβεί Hackers σε τρομοκρατικές ενέργειες. Λες και οι τρομοκράτες φοβούνται τους υπολογιστές και δεν γνωρίζουν ότι θα τους ερχόταν πιο φτηνά να μάθουν να χειρίζονται υπολογιστές παρά οπλικά συστήματα.



Τα Παιδιά της Συνωμοσίας
Για την διαδικτυακή κοινότητα ο McKinnon έχει δύο πρόσωπα και βασικά δύο μορφές αντιμετώπισης: Οι Hackers και οι γνώστες υπολογιστικών συστημάτων αμφισβητούν σοβαρά την εγκυρότητα των λεγομένων του προβάλλοντας σοβαρές ενστάσεις. Από την άλλη, οι Ufoλόγοι και οι υποστηρικτές των θεωριών συνωμοσίας έχουν βρει στο πρόσωπό του έναν ήρωα, έναν Lone-GunMan του Διαδικτύου, που πίστευε και υποστήριζε τις απόψεις τους και ήθελε να βρει αποδείξεις. Είναι δυνατό ένας και μόνο άνθρωπος να έκανε τόση ζημιά; Ο McKinnon δεν μπήκε σε έναν κυβερνητικό οργανισμό μία φορά. Εισήλθε επανειλημμένα σε κυβερνητικούς οργανισμούς και προγράμματα για μεγάλο διάστημα, περνώντας απαρατήρητος. Δεν ήταν όμως ένας επαγγελματίας Hacker, έκανε λάθη, δεν γνώριζε βασικές αρχές που ακολουθούν οι απανταχού hackers. Ήταν λοιπόν ένας ερασιτέχνης που κατάφερε και βρήκε το «κουμπί» των συστημάτων που εισέβαλε; Ή μήπως τα συστήματα αυτά ήταν πράγματι διάτρητα;
Όσοι αντιδρούν, μεταξύ άλλων αμφισβητούν ότι με μία απλή 56 Kbps dial-up σύνδεση μπορεί κανείς να επιτεθεί στα φερόμενα ως υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα μίας υπερδύναμης όπως είναι οι ΗΠΑ. Αναφέροντας την ταχύτητα του μόντεμ του, ουσιαστικά ο McKinnon προκαλεί: Παρουσιάζεται ως ερασιτέχνης Hacker στις Αρχές αλλά και στους άλλους Hackers, κάποιος δηλαδή που με τα πενιχρά μέσα που διέθετε δεν θα μπορούσε να είναι τρομοκράτης και επικίνδυνος. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, χωρίς απαραίτητα να το επιδιώκει, περνάει μήνυμα «αντίστασης». Καθιστά εαυτόν έναν ρομαντικό αναζητητή της αλήθειας που τα έβαλε με το σύστημα και τις κυβερνήσεις, χωρίς να έχει τα στοιχειώδη τεχνολογικά μέσα. Ό,τι κατάφερε το πέτυχε με έναν υπολογιστή, ένα μόντεμ, μία αργή σύνδεση και ένα πρόγραμμα που διατίθεται στο εμπόριο. Υλικά δηλαδή που ο καθένας μπορεί να αποκτήσει με λίγα χρήματα και να τα χρησιμοποιήσει για τους σκοπούς του. Ο McKinnon, πρωτοπόρος για πολλούς, άνοιξε το δρόμο, έδωσε το παράδειγμα, έγινε μάρτυρας. Καλεί εμμέσως όσους πιστεύουν ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ κρύβει στοιχεία, να ψάξουν να τα αναζητήσουν, έστω και με αυτόν τον τρόπο. Ο McKinnon φέρνει στη δημοσιότητα μία κατηγορία Hacker που υφέρπει στο διαδίκτυο αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε παρουσιαστεί δημόσια. Είναι οι Hackers-Συνωμοσιολόγοι, Hackers που δεν επιθυμούν να καταστρέψουν λειτουργικά συστήματα, να γονατίσουν το κυκλοφοριακό, να τινάξουν στον αέρα τα χρηματιστήρια. Αναζητούν στοιχεία για τη Συγκάλυψη τεχνολογιών, για τις κυβερνητικές συγκαλύψεις, για απόρρητα διαστημικά προγράμματα. Ζητούν επιβεβαίωση των Θεωριών Συνωμοσίας. Παράδειγμα όμως μάλλον θέλει να δώσει και η αμερικανική κυβέρνηση τιμωρώντας αυστηρά και άτεγκτα τον McKinnon. Όχι τόσο για να τρομάξει τους απανταχού συνωμοσιοπαρανοικούς (προφανώς τους θεωρεί αρκετά μπερδεμένους με ή και χωρίς τη βοήθειά της) αλλά τους επίδοξους τρομοκράτες και κατασκόπους που μπορεί να κρύβονται μεταξύ τους. Είναι γνωστή εξάλλου η σύνδεση «ειδικών» του ανεξήγητου με μυστικές οργανώσεις και μυστικές υπηρεσίες.



ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ
Εφημερίδες, τηλεοπτικές εκπομπές, fora και blogspots δίνουν τον χρόνο δημοσιότητας που αναλογεί στον McKinnon, τα γνωστά δεκαπέντε λεπτά, και μετά θα ξεχάσουν όπως συνήθως την υπόθεση. Πρόκειται για άλλη μία είδηση που διαστρεβλώθηκε από όσα ΜΜΕ ασχολήθηκαν μαζί της. Τα μονόστηλα των εφημερίδων δεν διαχωρίζουν σαφώς τι έψαχνε και τι βρήκε. Ο διαχωρισμός αυτός πρέπει να είναι σαφής, αφού ο McKinnon έψαχνε αποδείξεις για UFO, αντιβαρύτητα και άλλες θεωρίες συνωμοσίας, αλλά δεν βρήκε τίποτα απτό. Ήταν ακριβώς όμως οι αναφορές σε UFO, προηγμένες τεχνολογίες και θεωρίες συγκάλυψης που έδωσαν στο θέμα μία άλλη πρωτότυπη και σαφώς εμπορικά αξιοποιήσιμη οπτική.
Κάποιες εφημερίδες τον χαρακτήρισαν Mulder του Κυβερνοχώρου ενώ μερίδα των Media Debunkers διακωμώδησε το θέμα στηριζόμενη σε δηλώσεις του που μπορούν να ερμηνευθούν μεν ως ενδείξεις αφέλειας αλλά και ως δείγματα ενός ιδιαίτερου χιούμορ. Οι δηλώσεις του μοιάζουν να ταιριάζουν σε μία καθυστερημένη μεγαλοφυΐα! Σε έναν αντιφατικό άνθρωπο, έναν σαραντάρη ενήλικα που έπαιζε ηλεκτρονικά παιχνίδια, πίστευε σε εξωγήινους, που φοβάται ότι μετά την περιπέτειά του δεν θα τον προσλαμβάνει κανείς. Όταν μάλιστα τον ρώτησαν τι σκέφτεται για την περίπτωση να εγκλειστεί στο Γκουαντανάμο, μεταξύ άλλων απάντησε ότι το πορτοκαλί των στολών δεν θα ταιριάζει καλά με τα κόκκινα μαλλιά του!
Στις συνεντεύξεις του αντιμετωπίστηκε με ελαφρότητα έως σαρκασμό από δημοσιογράφους ακόμα και από το χώρο του ανεξήγητου. Η απαξιωτική στάση των ΜΜΕ φαίνεται να είναι μία προσπάθεια να ακυρώσουν όχι μόνο τις προσπάθειες του McKinnon αλλά και όλα όσα υποστηρίζει και αντιπροσωπεύει. Μαζί με τον McKinnon που φαίνεται να μην χειρίζεται με ικανότητα και σοβαρότητα τα πιστεύω του, γελοιοποιούνται και οι υποστηρικτές των θεωριών συνωμοσίας και οι ufoλόγοι. Εμμέσως πλην σαφώς χαρακτηρίζονται ως απειλή για το σύστημα και υποψήφιοι τρομοκράτες.



«Η Ανατροφοδότηση της Συνωμοσίας»

Ο ίδιος ο McKinnon, βέβαια, ισχυρίζεται ότι απεχθάνεται τις Θεωρίες Συνωμοσίας και τους Συνωμοσιολόγους γιατί πιστεύουν όλα όσα τους λένε και δεν ψάχνουν για αποδείξεις. Ήθελε να κάνει ένα βήμα παραπέρα και έψαξε για απτά στοιχεία. Τα φαινόμενα όμως δείχνουν ότι παρά τις αντίθετες δηλώσεις του πίστευε στη Μεγάλη Συνωμοσία Συγκάλυψης αφού είχε μελετήσει συγκεκριμένες θεματολογίες (όπως το Disclosure Project και την περίπτωση Donna Hare) και έψαχνε εκεί που η ίδια η Συνωμοσία τον είχε κατευθύνει. Μιλάει ταυτόχρονα για πολλά θέματα που άπτονται της συνωμοσιολογίας, της επιστημονικής φαντασίας, της κυβερνητικής συγκάλυψης, αλλά και για προηγμένες φημολογούμενες επιστημονικές ανακαλύψεις. Αυτή η εικόνα του Mega-Conspiracy δεν μπορεί παρά να κινήσει υποψίες για τα κίνητρα αλλά και τις προθέσεις όχι μόνο του McKinnon αλλά και οποιουδήποτε ισχυριστεί ότι γνωρίζει λεπτομέρειες ή κατέχει πληροφορίες για τα εν λόγω θέματα. Με τις επιθέσεις του, την σύλληψή του και τις συνεντεύξεις του, συντελεί στην ροή της πληροφορίας την ενισχύει και είναι στην κρίση του καθενός πού την κατευθύνει, γιατί και με ποιες συνέπειες
Οι ερωτήσεις είναι πολλές: Τι βρήκε όλα αυτά τα χρόνια; Αν βρήκε κάτι, γιατί δεν το δημοσιοποίησε προκειμένου να κερδίσει δημοσιότητα αλλά και να προστατεύσει τη ζωή του από τυχόν απειλές; Ο ίδιος βέβαια προλαβαίνει τους κακόπιστους και δηλώνει στις συνεντεύξεις του ότι δεν βρήκε τις αποδείξεις που επιθυμούσε ή ένα γερό χαρτί με το οποίο θα μπορούσε να διαπραγματευτεί μία καλύτερη μεταχείριση. Η παραδοχή της αποτυχίας του τον καθιστά ακόμα πιο κωμική φιγούρα, αφού φαίνεται να έκανε «πολλή φασαρία για το τίποτα». Ο ίδιος δεν αφήνει καν υπονοούμενα που μπορούν να στηρίξουν ότι βρήκε πολλά περισσότερα από όσα λέει. Αν επιθυμούσε όμως την δημοσιότητα ή την ηρωοποίησή του από τους UFΟλόγους και τους συνωμοσιολόγους, θα μπορούσε να διανθίσει την ιστορία του με πολλές λεπτομέρειες, να ισχυριστεί ότι κατέχει κρυφά ή αποθηκευμένα αρχεία που θα έφερνε στην επιφάνεια όταν ερχόταν ο καιρός, να δίνει συνεντεύξεις σε ειδικά περιοδικά όπου θα επέμενε ότι βρήκε αποδείξεις, χωρίς απαραίτητα να χρειαστεί να τις φέρει ποτέ στο φως. Τη δεδομένη χρονική στιγμή ο McKinnon μοιάζει με ένα μεγάλο ανώριμο παιδί που μεγάλωσε με ιστορίες για εξωγήινους, UFO, μυστικές κυβερνήσεις, συγκαλύψεις. Το παιδί αυτό είτε επειδή ήθελε ανέκαθεν να αποδείξει ότι όλα τα παραπάνω αληθεύουν, είτε επειδή τυχαία ή από περιέργεια έγινε Hacker, μοιάζει σήμερα να προσπαθεί να πείσει τις αρχές ότι δεν έκανε τίποτα επιλήψιμο. Ταυτόχρονα, χωρίς ιδιαίτερες όμως προσπάθειες, παρουσιάζεται να πιστεύει ότι υπάρχει Συνωμοσία, υπάρχουν οι τεχνολογίες ελεύθερης ενέργειας και αντιβαρύτητας, αλλά δεν μπορεί να το αποδείξει.
Είναι βέβαιο ότι ο McKinnon είχε μπει σε σημαντικά στρατηγικά συστήματα και ίσως έπεσε πάνω σε πράγματα που δεν καταλάβαινε. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι ένας σχεδόν αυτοδίδακτος προγραμματιστής. Δεν είναι ούτε στρατιωτικός, ούτε τεχνικός, ούτε αεροπόρος. Πώς θα αναγνώριζε ότι δεν ανακάλυψε απόρρητα στρατιωτικά προγράμματα αλλά εξωγήινα αεροσκάφη; Πώς θα αναγνώριζε τις συσκευές αντιβαρύτητας και ελεύθερης ενέργειας; Ο McKinnon λοιπόν και ο κάθε McKinnon, ήθελε να δει τη Συνωμοσία και κατά τη γνώμη του τη βρήκε. Πήγε στην άλλη πλευρά, πείστηκε, αλλά δεν έφερε μαζί του αποδείξεις. Ερμήνευσε ίσως κατά βούληση λίστες ονομάτων, κατασκευές, συστήματα, δημιουργώντας μία εικόνα που του ταίριαζε. Το ερώτημα είναι τραγικό: Αν οι αποδείξεις ήταν εκεί, μπροστά του, αλλά ο συγκεκριμένος δεν τις είδε ή τις προσπέρασε;


epiLog ouT
Το τελευταίο διάστημα έχουν έρθει στο φως διάφορες ειδήσεις από διαφορετικές πηγές που έχουν σχέση με την υπόθεση των UFO και μίας πιθανής εξωγήινης προέλευσής τους. To φιλμ της αυτοψίας του εξωγήινου του Roswell που γύρισε ο Santili αποδείχθηκε με θλιβερό τρόπο μία πικρόχολη απάτη (βλ. Strange #88), ενώ μετά από έξι χρόνια δόθηκε στη δημοσιότητα πόρισμα για λογαριασμό του Υπουργείου Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας σύμφωνα με το οποίο τα Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα δεν είναι τίποτα περισσότερο από φυσικά φαινόμενα. Τώρα έρχεται στη δημοσιότητα η υπόθεση McKinnon. Χωρίς να υποστηρίζει κανείς ότι τα παραπάνω γεγονότα συνδέονται μεταξύ τους (μπορεί όμως και να συνδέονται με πιθανούς και απίθανους τρόπους που δεν γνωρίζουμε!) δεν μπορεί παρά να σχολιαστεί η ύπαρξη τέτοιων «κυμάτων» που είτε απομυθοποιούν κάποιες πτυχές του ζητήματος που ονομάζεται UFOλογία είτε αναζωπυρώνουν το ενδιαφέρον ανθρώπων που ασχολούνται με την έρευνα του Αγνώστου.
Η υπόθεση McKinnon κρύβει περίεργες προθέσεις και κίνητρα, κυρίως από την πλευρά της Αμερικανικής Κυβέρνησης χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο McKinnon δεν κρύβει πράγματα και δεν αναμασά ένα «παραμυθάκι» που του σκάρωσαν οι δικηγόροι του στηριζόμενοι και στις συνωμοσιολογικές πεποιθήσεις του. H διαδικασία έκδοσης τρέχει αυτή τη στιγμή και σίγουρα θα έχουμε νεότερα σύντομα. Το Strange και το antidogma.gr θα σας κρατήσουν ενήμερους για οποιεσδήποτε εξελίξεις προκύψουν. Τουλάχιστον μέχρι να αποφασιστεί τελεσίδικα αν θα εκδοθεί ή όχι ο McKinnon στις ΗΠΑ. Γιατί κάτι μας λέει ότι μετά θα χάσουμε τα ίχνη του, όχι γιατί θα του «συμβεί» κάτι, αλλά γιατί τότε δεν θα μπορούμε να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη εκείνων των προθέσεων που λέγαμε παραπάνω.
Η συνέχεια στα δικαστήρια… Ή μήπως καλύτερα στις κινηματογραφικές αίθουσες;

freegary.org.uk

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου